37. Ups en Downs
- mieppy
- 22 jan
- 3 minuten om te lezen
Zo, het nieuwe jaar is weer goed van start gegaan en de rust is weer een beetje
wedergekeerd. Ik zit volop in de opbouwfase. Vanaf deze week is de fysiotherapie gestopt.
De controle bij de orthopeed komt dichterbij dus het gaat de goede kant op. Sinds 2 weken
ben ik weer aan het sporten en ik kan alweer een flink stuk wandelen elke dag. Ik durf
langzaamaan weer vooruit te kijken. Door het stilzitten waren en toch ook weer wat kilo’s
bijgekomen. Deze beginnen nu gelukkig langzaamaan ook weer te verdwijnen.
Ik heb lang kunnen teren op het harde werk wat ik had verricht om mijn lichaam weer een
beetje op de rit te krijgen. Nu ik na al met al toch bijna 2 jaar minder heb kunnen bewegen
begin met sporten en meer bewegen merk ik dat ik toch stiekem veel heb moeten inleveren
met het lange stilzitten door toedoen van mijn knie. Niet alleen mijn knie is herstellende
maar mijn hele lijf moet weer wennen aan het meer bewegen. Ik merk dat mijn energie best
goed is, maar ik heb constant spierpijn en dan duurt het ook nog eens heel lang voordat die
weer weg is. Ik word weer herinnerd aan spieren waarvan ik vergeten was dat ik die had.
Door het vele lopen heb ik soms kramp in mijn benen. Op dit moment sta ik dus ook op van
de bank als een vrouw van 90 jaar. Echt niet te geloven. Tijdens het sporten krijg ik weer heel
vaak hoofdpijn. Dit had ik eerst ook. Of dat nu van de MS komt of niet, geen idee, maar als
mijn hartslag hoger dan 130 p/m komt krijg ik ontzettende hoofdpijn. Heel raar is dat. Als ik
wat langer train en dus vaker zo’n hoge hartslag heb gaat dit over. Dat is echt wel lastig dat ik
het nu weer heb. Dit geeft toch allemaal echt wel aan dat mijn hele lijf echt wel zwakker is
geworden.
Met wandelen ben ik toch ook alweer aardig op weg. Ik loop dagelijks ongeveer 5 kilometer
en in het weekend met mijn lieve man lopen we zo’n 8 kilometer en dit gaat ook aardig.
Heuvels op en af is nog wat moeilijk maar dat is niet zo gek, het is ook nog maar 8 weken
geleden dat ik geopereerd ben.
Mentaal heb ik natuurlijk wel kunnen groeien de afgelopen tijd en daardoor kan ik wel beter
mijn rust bewaren. Ondanks dat ik het fijn vind dat ik weer meer vooruit kan lichamelijk vind
ik het ook wel wat frustrerend. Het feit dat ik weer overal spierpijn heb en dat ik weer echt
helemaal vooraan moet beginnen vind ik niet echt leuk. Ik ga nu 3 keer in de week samen
met mijn man trainen en dat is maar goed ook want waar ik eerst de motivatie had om zelf te
gaan, heb ik dat nu helemaal niet. Ik vind het fijn als ik het gedaan heb maar ik kan niet
zeggen dat ik sta te springen om te gaan. Dit heb ik nooit gehad. Als ik er over nadenk heeft
het denk ik vooral te maken met de confrontatie dat je weer echt opnieuw moet beginnen en
dan is dat voor mij al de zoveelste keer. Ik merk dat ik er weer echt even doorheen moet. Het
zal zeker weer allemaal goed komen maar om die weg nu weer te moeten bewandelen voelt
soms wel vermoeiend. Ik heb even een stok achter de deur nodig om hier weer doorheen te
komen. Ik heb zólang uitgekeken naar het moment dat ik weer mocht beginnen met
opbouwen en nu het er is voelt het een beetje als een anticlimax. Ik moet weer even gaan
kijken wat mijn lijf nodig heeft. Het is natuurlijk ook niet niks als je lijf lang niks heeft kunnen
doen en dan ga je weer aan de gang. Maar voor mijn gevoel heb ik nu weer genoeg stil
gezeten dus nu gaan we er weer tegenaan. Dan moet ik de tijdelijke ongemakken maar even
voor lief nemen. We gaan weer bergop zodat ik over een tijdje weer een sterker lijf zal
hebben, hopelijk nog sterker dan daarvoor. We gaan er weer voor de volle 100% tegenaan,
ook al is het soms met een beetje tegenzin. Op naar de top!!
=xxx=
Marieke
Je kan me volgen via mijn website, Facebook en Instagram.
Website : www.mijn-stempel.com
Instagram: https://www.instagram.com/mijn_stempel/
Comentários