Goedemorgen, daar zit ik dan. Geïnstalleerd op de bank met mijn laptop op schoot om de blog van
deze week te typen. Afgelopen maandag ben ik voor de zoveelste keer geopereerd aan mijn
rechterknie. Na mijn val van te trap in Juli was het afgelopen maandag dan eindelijk de
operatiedatum om de instabiele prothese te repareren. Het operatieplan was dat ze gingen proberen
om de prothese weer goed te krijgen door een hogere insert (tussenschijf) te plaatsen, mocht dit niet
voldoende zijn dan zouden ze een andere prothese gaan plaatsen. Als ik dus na de operatie wakker
zou worden kreeg ik pas te horen wat ze gedaan hadden. Mentaal heb ik me dus voorbereid op het
ergste. Dit was de prothese wissel aangezien dit dan de 3e keer in 2 jaar zou worden dat ik dit traject
opnieuw moest doen. Ik was totaal niet zenuwachtig, ik was juist heel blij dat er na maandag weer
vooruitgang zou komen. En wat het revalidatie traject ook zal worden, het komt wel goed.
Toen ik wakker werd stond de orthopeed die me geopereerd had al snel langs mijn bed met het
goede nieuws dat de hogere insert de oplossing bleek te zijn. Ik was dan ook super blij. Er was wel
een kleine kanttekening dat ze wat hechtingen had geplaatst om wat schade in de knie die door de
val was ontstaan te repareren. Dit houdt in dat ik mijn knie de eerste 6 weken niet verder dan 90
graden mag buigen. Maar dit geeft geen verdere beperkingen voor mijn herstel. Het voel echt
geweldig dat ik vanaf nu weer vooruit kan. Ik moet het natuurlijk wel rustig aan doen maar er zit weer
schot in de zaak. Dit heb ik weer achter de rug!
Een kennis van me die in het ziekenhuis werkt komt nog even bij me op bezoek voor haar dienst
begint. Ik vertel haar dat ik heel rustig was voor de operatie en ze vraagt me of ik aan meditatie of
zoiets dergelijks doe. Dit bevestig ik aan haar waarop ze vertelt dat ze dit vaak zien. Patiënten die aan
meditatie of mindfulness doen zijn vaak rustiger in dit soort situaties. Ik weet van mezelf dat ik een
lage hartslag en bloeddruk heb maar ik heb er eigenlijk nooit bij stilgestaan dat meditatie of
mindfulness in veel meer situaties helpt. Dit geeft mij nog meer inspiratie om hier mee door te gaan.
Ik ga dit vooral in de komende periode vaker te doen, misschien helpt dit om me rustiger te houden
tijdens mijn herstel.
Nadat ik 1 nachtje in het ziekenhuis moest blijven was ik toch wel gedreven om naar huis te gaan. De
zaalarts en de fysiotherapeut moesten toestemmen dat ik naar huis ging. Dit hebben ze na een stukje
met krukken lopen en mijn verhaal dat het goed ging ook gedaan en om 10.30 uur heb ik mijn lieve
man gebeld dat hij me mocht komen halen. Ik had stiekem toch nog wel veel pijn maar daar laat ik
me niet door tegenhouden (tja... Eigenwijs is ook wijs). Eén van de verpleegsters heeft me nog even
verteld hoe ik de pijn beter onder controle kan krijgen en met die info gaan we lekker richting huis.
Eenmaal in de auto ben ik blij maar heb ook wel heel veel pijn. Waarop mijn lieve man zegt dat het
misschien niet slecht zou zijn geweest om een half dagje langer in het ziekenhuis was gebleven. Hier
was ik het uiteraard niet mee eens. Maar we stoppen wel even zodat ik in plaats van voorin, achterin
kan gaan zitten in de hoop dat dit beter gaat. Dit blijkt inderdaad het geval en zo gaat de rit naar huis
een stuk beter.
Nu is de bank tijdelijk mijn beste vriend. Ik weet van mezelf dat ik niet goed ben in rustig aan doen.
Hier heb ik altijd wel last van. Ik vind het frustrerend dat ik dingen niet zelf kan doen. Ik vind nogal
snel dat ik het zelf wel kan. Ook al weet ik dat ik niet te snel vooruit moet gaan vind ik het heel
moeilijk om alles te moeten vragen. Ik heb vannacht goed geslapen en de pijn is aardig onder
controle. Vandaag heb ik ook een afspraak gemaakt met de fysiotherapeut en die komt vrijdag voor
het eerst. Ik hou er wel van om weer aan de slag te kunnen om mijn herstel te bevorderen. Ik heb
mezelf beloofd om niet te hard van stapel te lopen. Ik gun mezelf dat tijd om goed het herstellen. Ik
weet dat de hersteltijd een stuk korter is dan de vorige keren, toch kijk ik er op de een of andere
manier wel tegenop. Ik kan het niet zo goed uitleggen, maar ik weet dat ik hard moet werken en dat
vind ik geen probleem, maar ik weet ook dat het bij mij op verschillende vlakken uitdagingen geeft. Ik
moet het maar weer op me af laten komen en wat vaker een heerlijke meditatie doen om rustig te
blijven.
=xxx=
Marieke
Je kan me volgen via mijn website, Facebook en Instagram.
Website : www.mijn-stempel.com
Instagram: https://www.instagram.com/mijn_stempel/
Comments